เคยตั้งคำถามกับตัวเองมั้ย ว่าทำไมเราถึงไม่มีใคร

เปิดตัวคนที่คุยอยู่ให้พี่ที่ทำงานดู อีกสองวันโดนเทแบบหายไปไม่ลาเลยย เศร้าใจมาก เจ็บหนัก ขอวิธีทำใจ

ตอนนี้เรากำลังรู้สึกแบบนั้นอยู่ คือเราเลิกกันไปสองอาทิตย์ บังคับตัวเองไม่ให้คิดถึง เวลาที่นึกถึงจะหันหน้าไปอีกทางและพูดกับตัวเองว่าหยุดพยายามหาอะไรทำเพื่อให้ไม่ว่างคิดและหยุดร้องไห้มาอาทิตย์หนึ่งแล้วพ

้เราบอกเลิกคุยเมื่อวันที่16พ.ค.ที่ผ่านมาแต่ก็ยังคิดถึงเขาอยู่ค่ะ แต่ก็ไม่กล้ากลับไปหาเพราะกลัวเกิดปัญหาเดิมๆ มันเศร้าแปลกๆ แค่ระบายเฉยๆค่ะ

อยากเลิกกับแฟนเพียงเพราะเราไม่ได้เรียนปริญญาตรีเหมือนเรา อีกอย่างเรากังวัลเรื่องครอบครัวด้วยเพราะครอบครัวเราไม่ชอบคนที่ไม่ได้เรียนอย่างแฟนเก่าเขาไม่โอเคเลยที่แฟนหยุดเรียนมาทำเซเว่น ครอบครัวเราไม่ได้ดู

คือ ชีวิตช่ววนี้มันพบเจออะไรมามากมาย ตอนมปลายก็ เคยคบสาวมา 3 ปี เเต่มาเลิกตอนมหาลัย ตอนนี้ก็เป็น นักศึกษา ฝึกวาดภาพไปวันๆ หน้าตาก็ไม่ได้ดี เเต่พอช่วงนี้ได้เจอตนมากมายที่มีความรักกัน มันทําให้นึกถึงอดี

ฟังเพลงเศร้าบ่อย เอามาถามหน่อยดีกว่า . . ระหว่าง "หายไปเฉยๆ" กับ "บอกข้อเสีย" (หรือข้ออ้างอะไรสักอย่าง) . . จบแบบไหนเจ็บกว่ากัน . .